เหตุการณ์ของการกระทำ
ความผิดที่เกิดขึ้น เมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม 2556 เวลาประมาณตี 2 กว่าๆ ผมได้ชวนกันไปเที่ยวพร้อมกับเพื่อนอีก 5 คน ซึ่งมีนาย เดรส นายท๊อป นายกอลฟ์ นายอาท นายด้า และตัวผมเอง "กิ๊ป"
พวกเราได้ชวนกันไปกินเหล้าที่ผับแห่งหนึ่งในจังหวัดจันทบุรี เมื่อนั่งกินเหล้ากันไปได้สักพัก ก็มีกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งประมาณ 15-16 คนได้ตะโกนโวกเวกโวยวาย ท่าทางเหมื่อนจะหาเรื่องกลุ่มของผม แล้ว 1 ใน 16 คนนั้นได้มีอาการเมาและเดินไปเข้าห้องน้ำ พอเขาเข้าห้องน้ำเสร็จ เขาจะเดินกลับมาที่โต๊ะ แต่เขากลับเดินมาชนโต๊ะของผม พอเขาชนโต๊ะของพวกผมเสร็จแทนที่เขาจะพูดว่า "ขอโทษ" แต่เขากับพูดว่า “มีอะไรรึป่าว” ซึ่งทำให้พวกผมไม่พอใจเป็นอย่างมาก และหลังจากนั้นต่างฝ่ายก็มีปากเสียงกันตะโกนด่าทอกันอย่างรุนแรง ซึ่งตัวของผมตอนนั้นมีอาการมึนเมา เพื่อนของผมนั้นได้มาบอกผมว่า จะตามไปเอาเรื่องคนที่มาเดินชนโต๊ะ พอผับปิดเวลานั้นประมาณตี 3 กว่าๆ ผมขี่รถไปกับเพื่อนทั้ง 5 คน และมีอาวุธ คือ มีด 1 เล่ม ซึ่งเป็นของเพื่อนผมที่มีชื่อว่า นายเดรส
พวกผมขี่รถไปเจอรถจักรยานยนต์คันหนึ่งซึ่งคล้ายกับรถของกลุ่มวัยรุ่นที่ผมตามหา เพื่อนของผมได้เอามีดชี้และผมได้ถีบรถคันดังกล่าวจนรถคันนั้นได้ไปชนกับฟุตบาทและหนึ่งในผู้เสียหายหัวได้ไปกระแทกกับโต๊ะไม้หินอ่อน และผมก็ได้รู้ว่าไม่ใช่รถกลุ่มวัยรุ่นที่พวกผมกำลังตามหาซึ่งเป็นการเข้าใจผิด(จึงเป็นผลให้ผู้เสียหายที่ผมได้ถีบรถของเขานั้นนอนอาการโคม่าอยู่ที่โรงพยาบาลจนถึงทุกวันนี้)
จากนั้นพวกผมได้ขี่รถไปซื้อข้าวมานั่งกินกัน ซักพักมีวัยรุ่น 3 คน ที่ผมกำลังตามหาอยู่นั้นได้ขี่รถผ่านมาและได้ตะโกนบอกว่าไหนๆใครแจ๋ว ผมกับพวกของผมขี่รถตามไปอย่างเร็วแล้วสุดท้ายก็ตามทัน ผมขู่ให้เขาจอดรถ เพื่อนของผมได้ตะโกนบอกไปว่า “ถ้าไม่จอดจะเอาปืนยิง”
พอเขาได้ยินดังนั้น เขาจึงหยุดรถ ตัวผมลงไปถามว่า “เมื่อซักคู่ใครตะโกนบอกว่าไหนๆใครแจ๋ว” และในขณะนั้นตัวผมเองนั้นอยู่ในอาการมึนเมาและโมโหเป็นอย่างมาก พร้อมกับความใจร้อนและคึก คนองของตัวผมเอง จึงยกเอามีดขึ้นมาฟันไปที่แขนของผู้เสียหายคนแรก จำนวน 1 ครั้ง และวิ่งไปแทงคนที่สองอีก 1 ครั้ง จากนั้นพวกผมก็ได้วิ่งหนี ตัวผมเองก็ได้หลบหนีกลับมาที่ห้องพัก
พอวันรุ่งขึ้นผมก็ได้ไปเที่ยวผับที่เก่า แฟนของผมได้บอกว่า คนที่ผมไปแทงได้เสียชีวิตแล้ว พอผมรู้ก็หลบหนีไปอยู่กับเพื่อนชื่อนายเดรส และหนีไปอยู่ที่จังหวัดมหาสารคาม อยู่ได้ประมาณ 3 วัน ก็ได้โดนเจ้าหน้าที่ตำรวจจับกุมโดยการจับสัญญานโทรศัพท์ ถูกตั้งข้อหาร่วมกันฆ่า และพยายามฆ่าผู้อื่น หลังจากนั้นผมก็ได้ไปทำแผนประกอบคำสารภาพตามที่เกิดเหตุ และได้ถูกส่งตัวมาที่สถานพินิจ และในวันที่ 16 พฤษภาคม 2556……
บทสัมภาษณ์
ความคิด/ความรู้สึกของเยาวชนก่อนเกิดเหตุการณ์
“โมโหมาก บวกกับคำยุแยงของเพื่อน และเป็นการคึกคะนองของตัวผมเอง”
ความรู้สึกขณะเกิดเหตุการณ์
“โมโห โกรธ เมา สะใจที่ได้แก้แค้น และตกใจเมื่อลงมือไปแล้ว ”
ความคิด/ความรู้สึกหลังจากที่เกิดเหตุการณ์
“เสียใจครับ”
“รู้สึกเสียใจแต่ก็ทำลงไปแล้ว จะแก้ไขก็ไม่ได้ แต่เราเป็นลูกผู้ชายทำผิดก็ต้องกล้ารับกับสิ่งที่ตัวผมทำลงไป”
แนวทางการป้องกันมิให้เกิดเหตุการณ์ หรือพฤติกรรมข้างต้น
“ก่อนที่จะทำอะไรลงไปทุกครั้ง ควรคิดให้เยอะๆ คิดถึงคนรอบข้าง พ่อแม่ พี่น้อง และนึกถึงใจเค้าใจเรา”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น